Plany gospodarowania wodą

Znaczne niedobory wody dostępnej dla roślin, a także alarmująco niskie stany zwierciadła wód podziemnych, jakie obserwuje się w ostatnich latach, są jednymi z najbardziej palących współczesnych problemów środowiskowych. Wyniki wielkoobszarowej inwentaryzacji stanu lasu, a także rozmiar pozyskania w ramach cięć sanitarnych, wskazują na nasilenie się procesu zamierania drzew, którego jedną z głównych przyczyn jest niedobór wody. 

Plan gospodarowania wodą jest narzędziem planistycznym, który ma umożliwić maksymalne korzyści z eksploatacji infrastruktury wodnej, przy minimalizacji kosztów jej utrzymania. Korzyści te mogą być mierzone między innymi wielkością możliwej retencji wody na danym obszarze. Brak planu bardzo utrudnia optymalne zarządzanie zasobami wodnymi, ludzkimi, finansowymi, a także kontrolę w tym zakresie. Plan sporządza się dla całych zlewni rzek (IV lub V rzędu). Granice zasięgów oddziaływania nadleśnictw oraz administracji samorządowej nie powinny stanowić w tym przypadku ram planistycznych.

Plan obejmuje rozpoznanie szeregu zmiennych, które należy brać pod uwagę, m. in. określenie bieżących warunków siedliskowych, wodnych, meteorologicznych, a także trendów ich zmian. Podstawą analiz jest szczegółowa inwentaryzacja istniejących urządzeń wodnych, ich stan techniczny, w tym hydrauliczna funkcjonalność rowów, stan budowli itp. Określa się kierunki i wielkości przepływów wód na obszarze zlewni.

Wynikiem projektu jest określenie potrzeb konserwacyjnych, remontowych i inwestycyjnych z zakresu infrastruktury wodnej, a także klasyfikacja cieków wodnych i rowów według kryterium pilności oraz konieczności ich utrzymania. W planie wskazuje się ograniczenia w gospodarowaniu wodą w obszarowych i punktowych obiektach chronionych, a także optymalne składy gatunkowe zbiorowisk roślinnych wpływających na jakość i ilość retencjonowanej wody. Zasadniczym elementem jest analiza ekonomiczna realizacji planu.